مجله رازینه
شاید گمان کنید بلافاصله پس از کشیدن دندان می‌توانید ایمپلنت بگذارید؛ ولی، این کار به معاینه و تایید دندانپزشک نیاز دارد. در این مواقع پزشک، دندان و لثه بیمار را معاینه می‌کند و تا از عفونی نبودن انتهای ریشه دندان یا لثه او مطمئن گردد. برای کاشت ایمپلنت، فرد نباید به نواقص استخوانی ناشی از کیست یا عفونت مزمن مبتلا باشد.
دندان های مرتب، سفید و زیبا لبخند شما را چندین برابر جذاب‌تر و چهره‌ی شما را دلنشین‌تر می‌کند. نبودن حتی یک دندان در دهان عوارض متعددی را به دنبال دارد. احتمال ابتلا به بیماری‌ها و اختلالات گوارشی و بروز چین و چروک در ناحیه فوقانی صورت از مهم‌ترین این عوارض به شمار می‌رود. در این مواقع صحبت از ایمپلنت به میان می‌آید.
ایمپلنت گذاشتن محدودیت سنی ندارد؛ ولی، محدودیت‌ها و منع‌هایی دارد. به عنوان مثال افرادی که دچار بروکسیسم یا دندان‌قروچه و سایش شبانه دندان‌ها هستند، نباید از ایمپلنت استفاده کنند. این افراد در صورت تمایل به استفاده از ایمپلنت باید ابتدا با مراجعه به روانپزشک برای درمان اختلال بروکسیسم خود اقدام کنند و بعد از آن برای ایمپلنت اقدام کنند.
برای ایمپلنت گذاشتن، لازم است رشد استخوانی فرد کامل شده باشد و محدودیت سنی دیگری ندارد. بنابراین افراد مسن که به دلیل در استخوان‌های فک خود دچار پوکی استخوان می‌شوند نیز می‌توانند از این روش استفاده کنند.
حتما بخوانید:
- برای سلامت دندان‌های خود این 6 خوراکی را فراموش نکنید!
- معرفی رشته پروتزهای دندانی
- معرفی رشته دندان‌پزشکی
عوارض احتمالی ایمپلنت
ایمپلنت دندان فایده‌های فراوانی دارد. مهم ترین این فواید بهبود روند تغذیه و تکلم بیمار است. بیماری که یک یا چند دندان را از دست داده معمولا با مشکل جویدن و بلع مواجه است. در بعضی موارد تکلم فرد نیز با اختلال موجح می‌شود. دکتر سام جف دندانپزشک می گوید: چنانچه پروسه ایمپلنت را در زمان درست و پس از اتمام رشد استخوان صورت و فک و در شرایط مناسب و با تجهیزات مطلوب انجام دهند عوارض بسیار ناچیزی را در پی خواهدداشت. با این وجود درد مختصر پس از کاشت ایمپلنت، عفونت، خونریزی، آسیب عصبی یا سینوسی، تورم و لق شدن مختصر دندان کنار ایمپلنت از جمله عوارضی است که با مراقبت و دقت و مراجعه به متخصص حاذق و کاربلد به کمترین میزان ممکن می‌رسد.
ایمپلنت، عمل زیبایی نیست!
ممکن است بسیاری گمان کنند که ایمپلنت، یک درمان لوکس و نه چندان ضروری است؛ اما، با توجه به اینکه جویدن یکی از اساسی‌ترین نیازهای انسان را رفع می‌کند، ایمپلنت دندانی نیز یک شیوه درمانی است که به رفع این نیاز ضروری کمک می‌کند. مستندات پزشکی نشان می‌دهد که عدم وجود دندان سالم یا بی‌دندانی کامل در انسان می‌تواند باعث بروز بیماری‌ها و اختلالات شدید گوارشی نظیر التهاب یا زخم معده گردد که خود این اختلال اگر که ژنتیک و عوامل محیطی فرد نیز مستعد باشد از پیش فاکتورهای ابتلا به سرطان معده در انسان به شمار می‌رود؛ بنابراین، ضرورت وجود دندان به لحاظ پزشکی نیز ثابت شده و در کنار آن ضرورت‌های دیگری نظیر حفظ شادابی و نشاط انسان نیز مطرح است؛ چون، از دست دادن دندان‌ها باعث ابتلا به پیری زودرس می‌گردد و احتمال بروز چین و چروک را در صورت بالا می‌برد؛ بنابراین ممکن است فرد به علت ابتلا به پیری زودرس دچار بحران‌های روحی-روانی شود. به همین دلیل لازم است بعد از از دست دادن دندان نسبت به گذاشتن ایمپلنت، اقدام کنیم.
چه زمانی باید برای گذاشتن ایمپلنت اقدام کرد؟
ممکن است گمان کنید بلافاصله پس از کشیدن دندان می‌توانید ایمپلنت بگذارید؛ ولی، این کار به معاینه و تایید دندانپزشک نیاز دارد؛ در این موارد پزشک، دندان و لثه بیمار را معاینه می‌کند و مطمئن می‌شود که انتهای ریشه دندان یا لثه او عفونت نداشته‌باشد و یا فرد به نواقص استخوانی ناشی از کیست یا عفونت مزمن مبتلا نباشد. در این صورت با بررسی‌های انجام شده و اطمینان از این موارد، همان جلسه امکان ایمپلنت وجود دارد؛ اما، اگر فرد مبتلا به عقونت باشد؛ با تجویز پزشک آنتی‌بیوتیک دریافت می‌کند و ۲ تا ۳ هفته بعد از کشیدن دندان می‌تواند برای دریافت ایمپلنت اقدام کند. این نوع ایمپلنت در گروه ایمپلنت‌های فوری قرار می‌گیرد.
در مورد ایمپلنت بدانید
چنانچه می‌خواهید ایمپلنت دندانی بگذارید، بهتر است بروشورها و کتابچه‌هایی که پزشک در اختیار شما قرار می‌دهد را مطالعه کنید و با آگاهی بالاتری درباره چگونگی جراحی در روز عمل حاضر شوید. رعایت دستورات و توصیه‌های درمانی پزشک، مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از کاشت ایمپلنت با تجویز پزشک و استفاده از دهانشویههای ضدباکتریال قبل و بعد از جراحی تاثیر زیادی در بهبود روند جراحی و دوران نقاهت قبل از خواهدداشت.
سن و سال ندارد!
برای ایمپلنت گذاشتن، لازم است رشد استخوانی فرد کامل شده باشد و محدودیت سنی دیگری ندارد. رشد استخوان‌های صورت در دخترها 18 تا 20 سالگی و در پسرها 16 تا 17 سالگی به پایان می‌رسد. بنابراین افراد مسن که به دلیل در استخوان‌های فک خود دچار پوکی استخوان می‌شوند نیز می‌توانند از این روش استفاده کنند.
ایمپلنتولوژی چگونه انجام می‌شود؟
این جراحی را در مطب نیز می‌توان انجام داد.دندانپزشک با داشتن تجهیزات لازم، می‌توان این عمل را با یک بی‌حسی موضعی در مطب خود به انجام برساند. دردی که فرد از این جراحی ممکن است احساس کند، کمتر از کشیدن یک دندان است. با این حال برای ایمپلنت دندانی نیاز است که در استخوان فک حفره‌ای ایجاد شود تا از آن به عنوان محل کاشت ایمپلنت استفاده شود. ایمپلنت‌ها معمولا پیچی‌شکل هستند و داخل استخوان فک پیچ می‌شوند؛ ولی، در مواردی خاص که استخوان فک عرض کمی دارد و یا تحلیل شدید در ناحیه فک‌های بیمار دیده شود، پزشک از ایمپلنت‌های دیسکی یا تیغه‌ای استفاده می‌کند. این نوع ایمپلنت‌ها محدودیت‌هایی دارند و استحکام شان نیز از ایمپلنت‌های پیچی کمتر است.
چند ایمپلنت را باید در چند جلسه دریافت کرد؟
اگر بیمار می‌خواهد تعداد زیادی ایمپلنت دریافت کند، بهتر است این روند در ۲ تا ۳ جلسه انجام شود؛ هرچند این موضوع کاملا بستگی به شرایط جسمی، سن و شرایط روحی بیمار دارد. به عنوان مثال چنانچه بیمار توانایی کافی داشته‌باشد و یا جوان باشد می‌توان برای ۲ فک او در ۲ مرحله کار ایمپلنت را انجام داد. در صورت مساعد بودن شرایط جسمی و روحی بیمار به علت مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، بی‌حسی و زمانی که برای این کار صرف می‌شود، بهتر است دریافت ایمپلنت در یک جلسه انجام شود؛ اما، قانونی در این زمینه وجود ندارد و این مسئله کاملا به شرایط بیمار و تصمیم پزشک بستگی دارد.
بعد از ایمپلنتولوژی چه مراقبت‌هایی نیاز است؟
طول درمان بعد از انجام عمل ایمپلنتولوژی، ۲ می‌باشد. در طول این مدت فرد باید تمام دستورات پزشک را دقیق اجرا کند تا روند درمانی او باسرعت پیش برود. به عنوان مثال بیمار باید پس از دریافت ایمپلنت تا ۱۴ روز از دهانشویههای آنتی‌باکتریال استفاده کند و محیط دهان خود را با آن شست‌وشو نماید. با توجه به مضر بودن دود سیگار برای افرادی که ایمپلنت گذاشته اند، بیمار باید از مصرف سیگار نیز بپرهیزد.
آیا ایمپلنت قابل ترمیم است؟
چنانچه پس از معاینه تخصصی مشخص شود استخوان فک تحلیل رفته؛ اما، علائم بافت نرم وجود نداشته باشد و ایمپلنت دچار لقی، عفونت و خروج چرک نباشد، بیمار تحت مراقبت قرار می‌گیرد و با دستورات و خدمات درمانی که پزشک ارائه می‌دهد، این مشکل حل‌شدنی است؛ اما، اگر استخوان فک با تحلیل مواجح شده‌باشد یا خروج چرک از موضع ایمپلنت دیده شود، بافت لثه کنار زده شده و آن قسمت‌هایی از ایمپلنت که استخوانش تحلیل‌رفته با کمک مواد استخوان‌ساز و استخوان خود بیمار ترمیم می‌گردد. در این حالت بعد از ۴ ماه مجدد روکش دندان نصب می‌شود و بیمار پس از گذشتن دوران نقاهت می‌تواند به طور طبیعی از دندان‌های خود استفاده کند.
بعد از عمل باید چه کاری انجام دهیم؟
فکر نکنید پس از عمل، دیگر کار شما به پایان رسیده و کاری با پزشک ندارید! تازه بعد از دریافت ایمپلنت، کار شما آغاز می‌شود و باید عکس‌هایی از دندان خود را به پزشک ارائه کنید تا پزشک برای بازسازی روکش نهایی دندان اقدام کند. پس از آن ۶ ماه بعد از بازسازی روکش دندان، باید به پزشک مراجعه کنید تا از سلامت و حسن انجام کار اطمینان پیدا کنید. این ملاقات را یک سال بعد نیز باید تکرار کنید. به این ترتیب بعد از اتمام ایمپلنت و مراحل تکمیلی آن، باید در ۳ مرحله عکس از ناحیه گردن ایمپلنت را به پزشک ارائه کنید تا پزشک شرایط ایمپلنت را بررسی کند.
امیدواریم این مطلب اطلاعات مفیدی را درباره‌ی کاشت ایمپلنت در اختیار شما قرار داده‌باشد.
برگرفته از اینجا
من سارا یداللهی، دانشجوی پزشکی هستم. نوشتن رو خیلی دوست دارم مخصوصا راجع به مطالب سبک زندگی، روانشناسی و همچنین مطالب ورزشی. تقریبا یک سال هست که تو رازینه فعالیت می‌کنم و امیدوارم مطالبی که می‌نویسم برای مخاطبان مفید باشه.
