اختلال دو قطبی در کودکان

اختلال دوقطبی یا همان مانیک در کودکان و نوجوانان با تغییرات خلقی شدید، خود را نشان می دهد.

هر خانواده ای می داند که تغییرات رفتاری و روانی نوجوانان، در هر دوره ای می تواند کاملا طبیعی باشد و هیچ نشانه خطرناکی نداشته باشد. اما گاهی هم این تغییرات فقط نشانه رشد آن ها نیست بلکه  نشانه ای از این است که سلامت روانی‌شان در خطر است. وقتی کودکاان اختلال دو قطبی دارند، تغییرات شدیدی در حالات روانی شان می بینید. مثلا ممکن است حالاتی از افسردگی شدید یا کم را تجربه کنند.

بیشتر اوقات این اختلال در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی بروز پیدا می کند اما گاهی در کودکان نیز این اختلال دیده می شود. تشخیص به موقع و سریع کلید حل این مشکل است. کودکان باید یاد بگیرند که چگونه علائم و نشانه های آن را مدیریت کنند تا در زندگی بتوانند موفق باشند.

اختلال دو قطبی یک تا سه درصد جوانان را درگیر می کند که بیشترشان بزرگسال حساب می شوند. شرایطی که این اختلال به وجود می آورد، طوری است که به سختی تشخیص داده می شود به همین علت گاهی لازم است دکتر چندین سال حالات و رفتارهای یک فرد را زیر نظر بگیرد تا بتواند این بیماری را تشخیص دهد.

دو نوع اختلال دو قطبی داریم. دو قطبی نوع اول و دو قطبی نوع دوم. برای تشخیص دو قطبی نوع اول کودک بایست دسته ای از شرایط را که مخصوص اختلال مانیک است را تجربه کند. همچنین ممکن است لازم باشد تست های تشخیص افسردگی را نیز پشت سر بگذارد.

برای تشخیص اختلال دوقطبی نوع دوم، باید تست هیپومانیا (یک حالت خفیف شیدایی) را با یک تست افسردگی بدهد.

علائم مانیا در کودکان

• به طرز عجیبی دیوانه و شیدا عمل می کند.
• اعصابشان زود به هم می ریزد.
• تا حد زیادی بیش فعال است.
• حساس و زودرنج است.
• سریع حرف می زند.
• به سختی می خوابد یا خواب کمی دارد.
• به سختی تمرکز می کند.
• بیش از حد درباره مسائل جنسی صحبت می کند.
• رفتارهای ریسکی دارد.

یک کودک ممکن است هیپومانیا را تجربه کند اگر بیش فعالی داشته باشد ولی شاید علائم بالا هیچ کدام در موردشان صدق نکند و در واقع نیاز چندانی به مراقبت در خانه و مدرسه نداشته باشند.

علائم افسردگی در کودکان

• خیلی زیاد ناراحت می شوند یا کلا بی حال هستند.
• خیلی مایل به بازی کردن نیستند.
• همیشه از دل درد و سر درد ناله می کنند.
• به سختی به خواب می روند یا بیش از حد می خوابند.
• خیلی زیاد یا خیلی کم غذا می خورند.
• احساس گناهکاری یا بی ارزشی می کنند.
• به مرگ یا خودکشی فکر می کنند.
• به سختی تمرکز می کنند.
• خیلی احساس خستگی دارند.

راه درمان اختلال دو قطبی

درمان این اختلال در کودکان ترکیبی از روانشناسی و راه دارویی است که باید در مدرسه نیز دنبال شود. درمان دارویی شامل ترکیبی از داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب است که کمک می کند حالات روحی فرد کنترل شود. از آن رو که کودکان در حال رشد هستند، معمولا دکترها از داروهای شیمیایی با دوز بسیار پایین استفاده می کنند که بهترین کارایی را برای کودک شما نیز داشته باشد.

والدین در این مراحل میبایست صبور باشند چرا که ممکن است پیدا کردن داروی مناسب مدتی وقت ببرد. تاثیر داروها نیز با بزرگ شدن کودکان فرق می کند. اگر باز هم دودل هستید، می توانید از دکترهای دیگر در مورد تاثیر داروهای مصرفی کودکتان بپرسید.

والدین همچنین باید مراقب کودکانشان باشند چرا که همانطور که گفته شد احتمال فکر کردن به خودکشی در آن ها وجود داشته باشد. به همین دلیل هر از چند گاهی سوال هایی در این مورد از ایشان بپرسید تا مطمئن شوید به این چیزها فکر نمی کنند.

برای کودکان مطب دکتری که به او اعتماد پیدا کنند، بهترین جا برای بیان نگرانی هایشان است. همین صحبت کردن و به حرف گرفتن کودک خود قسمتی از درمان را شکل می دهد.

یک بخش مهم از درمان این نوع بیماران، آموزش است. در مراکز درمانی، بیمارستان ها و یا مطب ها می توانید کلاس های خوبی در این زمینه پیدا کنید که به دردتان بخورد.

اگر والدین آگاهی های لازم در این زمینه را کسب کنند، می توانند کمک فراوانی برای دکتر کودکشان باشند. اگر علائم این اختلال را در او دیدید، بهترین کار این است که خونسردی خودتان را حفظ کنید و به او احساس آرامش و علاقه بدهید. در واقع تاثیرگذارترین روش در درمان این گونه اختلال ها، درک متقابل کودک است. این که به او ثابت کنید در هر حالتی پشت او هستید مسلما بهترین کمک برای او است. کسانی که این اختلال را دارند نیز می توانند شاد زندگی کنند.

منبع: psycom