مجله رازینه
همانطور که می‌دانید روز سه‌شنبه 4 دی ماه همزمان با جشن میلاد میسح(ع) اتوبوس حامل دانشجویان دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات دچار حادثه شد و باعث فوت تعدادی از دانشجویان عزیزمان شد.
البته این سرنوشت محتوم همه دانشگاه‌های کشور است که باید از مستهلک‌ترین اتوبوس‌ها و وسایل نقلیه استفاده کنند! هر چند ما کمتر پیامی مبتنی بر اتفاقات این‌چنینی در دیگر شهرستان‌های کشور هستیم ولی این حجم رسانه‌ای فقط خاص پایتخت‌نشینان است در حالی‌که دانشگاهها در دیگر شهرهای کشور ممکن است هزاران بار دچار حادثه‌های این‌چنینی شوند و کسی حتی از آن باخبر هم نشود چه برسد به پیان تسلیت و خبر و …
اسامی دانشجویان فوتی در این حادثه به شرح زیر منتشر شده است. البته یک نفر ازین بین در جمع فوت‌شدگان است که فعلا مجهول‌الهویه است.
همان اتوبوس یا دیگری؟
داستان اتوبوسی که روز قبل حادثه دچار همین اشکال و نقص فنی شده بود، در رسانه‌ها به شدت صدا کرد ولی بعد از آن معلوم شد که این اتوبوس ربطی به اتوبوس روز قبل ندارد و همانطور که در عکس هم مشاهده می‌فرمائید، دو اتوبوس مجزا هستند.
هر چند که انتشار این خبر چیزی از عمق فاجعه کم نمی‌کند و اصل ماجرا، این که این اتفاق قبلا بارها و بارها برای اتوبوس‌های راه‌های به آن پرپیچ و خمی افتاده است، فرقی نکرده است. خواه این اتوبوس باشد و خواه اتوبوسی دیگر!
بیشتر بخوانید:
مراسم تشییع و اقامه نماز بر پیکر آیت‌الله هاشمی شاهرودی
آیت الله هاشمی شاهرودی درگذشت + بیانیه بیت آیت الله
اصولا برای یک معاینه فنی ساده خودروهای شخصی اینقدر سخت‌گیری داریم ولی برای اتوبوس‌های معلوم‌الحال سرویس‌های دانشگاهها نه تنها معاینه فنی لازم نیست که باید مراقب بود زیر پایتان خالی نشود؛ از این که بگذریم باید مراقب باشیم از پشت اتوبوس رد نشویم که خدای نکرده دچار خفگی از دود شدیدشان نشویم! این قوانین راهنمایی رانندگی برای اتوبوس‌های فرسوده هم کاربرد دارد؟ یا فقط همین خودروهای شخصی بد بد بد باعث آلودگی هوا هستند؟! الله اعلم
داستان اتوبوس واژگون شده از زبان دانشجوی مصدوم
«سوار اتوبوس که شدیم نزدیک ایستگاه کتابخانه دست اندازی بود که وقتی اتوبوس از روی آن رد شد سرعتش زیاد بود و همه بچه‌ها به بالا و پایین پرتاب شدند. پسرها داد و بیداد کردند که چقدر تند می‌روی، آروم برو اما دیدیم که سرعتش همینطور تندتر و تندتر می‌شد. من هندزفری داشتم و وقتی درآوردم دیدم بچه‌ها از جلوی اتوبوس به عقب می‌آیند، به سرشان می‌زنند و مدام داد می‌زنند: ترمز نمی‌گیره، اتوبوس ترمزش نمی‌گیره. اتوبوس همینطور سرعتش زیاد می‌شد. از روی پیچ که رد شد افتاد پایین و من دیگه چیزی متوجه نشدم و وقتی چشمام رو باز کردم دیدم بیرون اتوبوسم.» منبع: ایسنا
حادثه واگونی اتوبوس دانشگاه آزاد را از زبان دانشجوی دکتری علوم تحقیقات ببینید: «از ساختمان ابن سینا پایین می‌اومدیم، راننده گفت ترمز ماشینش نمی‌گیره، البته اولش نگفت اما وقتی به وسطای راه رسیدیم بلند داد می‌زد که «ترمز ماشین نمی‌گیره.» البته بچه‌هایی که اون ماشین رو می‌شناختند می‌گفتند که دیروز هم همین مشکل رو داشته و راننده گفته که ترمز نمی‌گیره ولی بازم امروز مسافر سوار کرده! سرعتش همین جوری زیاد و زیادتر می‌شد اینقدر سرعت زیاد شد که در پشتی اتوبوس باز شد و بچه‌ها که از جلو پا می‌شدن و به عقب می‌اومدن دونه دونه از اتوبوس پرت شدن بیرون و منم از در پشتی پرت شدم بیرون و دیگه نفهمیدم چی شد. اما ماشین راننده مشکل داشت و اینکه گفتند سکته کرده نیست. چون خودش گفت ترمز نمی‌گیره و خیلی بد می‌رفت.» منبع: ایسنا
این حادثه غم‌انگیز را به بازماندگانشان تسلیت عرض می‌کنیم. فقط سوالی که این‌جا باقی می‌ماند این است که دانشگاه چطور می‌خواهد این حادثه تاسف‌بار را که ناشی از بی‌تدبیری مسئولین بوده و بس، جبران کنند. پاسخ آن‌ها به خانواده‌های مصیبت‌زده چیست؟ با چقدر دیه یا خسارت می‌توان حاصل عمر پدر و مادری را برگرداند؟ آیا این حادثه فقط و فقط وسیله‌های تردد درست و حسابی برای تردد دانشجویان لازم نداشت؟ حداقل حق این دانشجویان استفاده از راهی ایمن نبود؟ با پیام تسلیت و ابراز تاسف، نمی‌توان مادر را آرام کرد؛ برادر را راضی کرد؛ پدر را از فکر درآورد؛ خواهر از غصه خودرن بازنمی‌ایستد.
یک دیدگاه در “ماجرای واژگونی اتوبوس حامل دانشجویان علوم تحقیقات”