زنان در مسابقات آسیایی

بازی های آسیای این دفعه نیز شاهد ستاره های درخشانی خواهد بود. تیم زنان ایرانی در این دوره نیز ستاره های زیادی در خود جای داده است.

این مسابقات بزرگ بیش از 380 ورزش کار را در خود جای داده است. این مسابقات 2 هفته طول می کشد و ادعا شده که 5 میلیارد بیننده خواهد داشت.

در رشته کاراته حمیده عباسعلی به رقابت می پردازد و توانایی حضور در مسابقات جهانی را نیز دارد. او یکی از امید های جدی مدال طلای این مسابقات به حساب می آید.

شاید اسم مستند خواهران قریب به گوشتان خورده باشد یا از پر بیننده ترین برنامه ماه رمضان، ماه عسل خواهران منصوریان را دیده باشید. این دو خواهر استثننایی ووشوکار کشورمان نیز جزء شانس های اصلی مدال طلا به شمار می روند. هر دو خواهر سال گذشته نیز توانسته اند قهرمان جهان شوند.

و اما زهرا نعمتی، قهرمانی که شاید بیشار در مسابقات پارالمپیک بیشتر چهره او را شناخته باشید. او یکی از بهترین ها در رشته تیر و کمان به شمار می رود و با وجود معلولیت توانسته است خودش را به خوبی به اثبات برساند. این کماندار عزیز کشورمان یکی از افتخارات زنان ایرانی ورزشکار به شمار می رود. امیدواریم بتواند در بازی های آسیایی نیز به خوبی بدرخشد.

او همسر «رهام شهابی‌پور» عضو تیم‌ملی تیراندازی با کمان مردان معلول ایران است که عروسی خود را در دهکده المپیک لندن ۲۰۱۲ برگزار کردند.

کیمیا علیزاده یکی از تکواندو کاران برجسته کشورمان است که توانسته بود در المپیک ریودوژانیرو مدال برنز را بدست آورد. یکی از افتخارات او سن کم اوست که با وجود سن کم در رشته خود بسیار درخشان ظاهر شده است. شاید بتوان گفت او اصلی ترین شانس ایران برای مدال طلا بود و به همین دلیل نیز پرچمدار تیم ایران نیز انتخاب شد. اما متاسفانه چند وقت پیش اتفاقی ناگوار برای او افتاد که او را از حضورش در بازی های آسیایی آن هم برای بار دوم  محروم کرد.

علت این که قبلا که او از حضور در بازی های آسیایی محروم شده بود، سن کمش بود و الان هم به علت مصدومیت شدید! دلنوشته کیمیا علیزاده اما، از عزم راسخ او برای پیشرفت دوباره خبر می دهد.

«یادمه ۴ سال پیش همین موقع‌ها بود که تو بازی‌های آسیایی شرکت کردم و ۲ روز قبل مسابقه به دلیل اینکه سنم کم بود نزاشتن بازی کنم. اون روز انقدری گریه کردم که هیچ‌وقت یادم نمیره … یادمه به خودم قول دادم صبوری کنم قول دادم انقدر تمرین کنم برای ۴ سال بعد.

حالا ۴ سال گذشت و یک هفته قبل اعزام اتفاقی افتاد که هنوز باور کردنش خیلی برام سخته…
اما مجبورم باز هم صبوری کنم ، باز هم احترام میزارم به حکمتش
و میدونم تمام صبر این روزهایم هدیه‌ی قشنگ خداست.
برای کاروان ایران در بازی‌های آسیایی اول آرزوی سلامتی و بعد آرزوی موفقیت میکنم.
خوشحالمون کنید.»