نحوه درست شیر دادن به نوزاد

شیوه درست شیر دادن به نوزاد: یک نوزاد سالم که در زمان طبیعی به دنیا آمده‌باشد، سه عکس‌العمل انجام می‌دهد که به شیر خوردن او کمک می‌کنند.

حتما بخوانید:

• دعای تولد نوزاد + مستحبات تولد نوزاد
• عفونت گوش در نوزادان و کودکان خطرآفرین است
• صدای سرفه نوزادتان چه معنی دارد؟ قسمت دوم

1. رفلکس جستجو:

اگر گونه یا گوشه دهان نوزاد با چیزی تماس پیدا کند و او گرسنه نیز باشد، نوزاد دهان خود را باز کرده و سرش را به سمت آن شی می‌چرخاند.

2. رفلکس مکیدن:

چنانچه شی مانند نوک پستان و یا انگشت درون دهان نوزاد قرار بگیرد؛ نوزاد آن را می‌مکد. این رفلکس پس از تولد به ویژه 20 تا 30 دقیقه ابتدای تولد، شدت بالایی دارد. اگر در این زمان پستان مادر در دهان نوزاد قرار داده نشود، قدرت مکیدن نوزاد در طول 12 تا 24 ساعت، بسیار ضعیف خواهدبود.

3. رفلکس قورت دادن:

چنانچه دهان نوزاد پر از شیر یا مایع دیگری شود؛ او آن را قورت می‌دهد.

نحوه شیردادن به نوزاد

زمان مکیدن اگر نوزاد پستان را درست گرفته باشد:

1. نوک پستان و هاله اطراف آن را می‌مکد. این عمل باعث می‌شود نوک پستان حالت کشیده پیدا کند. این وضعیت اندکی پس از اتمام شیر خوردن نوزاد در نوک پستان مشاهده می‌شود.
2. نوک پستان و هاله‌ی اطراف آن، میان زبان و کام شیرخوار قرار می‌گیرد. نوزاد می‌تواند با آرواره‌های خود روی سینوس‌های لاکتی‌فروس (محل تجمع شیر) فشار وارد کند. هنگام شیر خوردن، زبان نوزاد حالت فرور رفته به خود می‌گیرد و امواج دودی شکل، از نوک زبان به سمت عقب آن حرکت می‌نماید. این امواج، موجب خروج شیر از سینوس‌های لاکتی‌فروس به سمت دهان نوزاد می‌شود. بیشتر اوقات وقتی نوزاد مشغول شیر خوردن است؛ می‌شود زبان او را در بالای لب تحتانی او مشاهده کرد.

وضعیت درست مادر موقع شیر دادن :

1. گردن و شانه مادر باید راحت و آزاد باشد.
2. هم در حالت نشسته و هم در حالت دراز کشیده لازم است پشت مادر با یک بالشت حمایت شود.
3. هنگام شیر دادن مادر باید کاملا راحت و آزاد باشد و نباید احساس اضطراب داشته و یا فشاری را تحمل نماید. تکان دادن پا، حرکت دادن شیرخوار، ضربه زدن به گونه نوزاد و خارج کردن پستان از دهان نوزاد، همگی نشان‌دهنده‌ی اضطراب مادر هستند.
4. احتیاجی نیست مادر زمان شیر دادن، سینه‌ی خود را میان دو انگشتش قرار دهد. این حالت باعث می‌شود شیرخوار تنها نوک پستان را بمکد.
5. شیرخوار بید به گونه‌ای میان بازوان مادر قرار گیرد که صورت او روبه‌روی پستان مادر قرار گیرد تا نیازی نباشد که نوزاد سر خود را بچرخاند و یا کشش دهد. شیرخوار را باید از پشت شانه‌هایش نگه داشت و نه از پشت سر.
6. نوک پستان مادر باید با گونه شیرخوار تماس داده‌شود و پس از آن مادر باید منتظر بماند تا نوزاد دهان خود را بگشاید. پس از آن لب پایین او را روی قاعده آرئول قرار داده و بلافاصله شیرخوار را به خود نزدیک کرده و نوک سینه و آرئول را در دهان او قرار دهد.
7. هنگام شیر خوردن، میان تن شیرخوار و مادر باید تماس برقرار باشد. بنابراین نباید با پیچاندن نوزاد در پتو و یاد پوشاندن لباس زیاد به او، میان مادر و شیرخوار فاصله انداخت.
8. شیرخوار نباید آویزان باشد؛ بلکه، باید او را در بغل گرفت. چانه شیرخوار باید در تماس با پستان قرار گیرد؛ زیرا، اگر از پستان فاصله داشته‌باشد، او تنها نوک پستان را خواهدمکید. سر و گردن شیرخوار نباید در حالت کشیدگی و پیچ خوردگی قرار داشته‌باشد.
9. بدن و سر شیرخوار باید در یک امتداد قرار گیرد؛ به گونه‌ای که اگر چنانچه از بدن او و قسمت بالایی بازوی او خطی بکشیم، از میان گوش‌های او بگذرد.
10. در حالت درست شیر دادن، کل بدن شیرخوار باید روبه‌روی مادر و در تماس با بدن او باشد. صورت شیرخوار باید روبه‌روی پستان مادر و چانه‌اش روی آن قرار گیرد. دهان شیرخوار باید کاملا باز باشد و لب پایین او به سمت بیرون برگشته‌است. بخشی از هاله پستان در بالای لب فوقانی، بخش بسیار اندکی از هاله در زیر لب تحتانی او قابل مشاهده است. زبان شیرخوار. به شکل مقعر، دورتادور پستان را فرا گرفته است و میکدن‌های او آرام و عمیق است.

صدای قورت دادن شیرخوار را به خوبی می‌توان شنید. گونه‌های او فرو رفته نیست؛ بلکه، گرد است. شیرخوار آرام و خوشنود است و پس از شیر خوردن، راضی و خوشحال به نظر می‌رسد. زمانی که او احساس سیر کند، خودش پستان را رها می‌کند. در این حالت، نوک پستان کشیده و بلندتر از حالت عادی است. مادر نیز هنگام شیر دادن احساس درد نمی‌کند.

نشانه‌های وضعیت غلط شیر خوردن:

بدن شیرخوار به سمت بیرون از آغوش مادر چرخیده و در تماس نزدیک با بدن او قرار ندارد. حتی ممکن است سر نوزاد به یک سمت چرخیده باشد.

چانه او از پستان مادر دور است.

دهان شیرخوار به طور کامل باز نیست.

لب‌های او به سمت داخل برگشته است.

قسمت عمده‌ای از هاله در بالا و پایین لب‌های شیرخوار مخصوصا، زیر لب تحتانی او مشاهده می‌شود.

مکیدن‌های او بسیار سریع و کوچک است.

صدای قورت دادن شیر به گوش نمی‌رسد؛ بلکه، صدای ملچ ملوچ او به گوش می‌رسد.

گونه‌های شیرخوار به سمت داخل فرو می‌رود.

به علت نخوردن شیر کافی گریه می‌کند و بار بعد احتمال دارد پستان را به دهان نگیرد.

زمانی که پستان را رها می‌کند نوک پستان صاف است و احتمال دارد خطی در سرتاسر آن به چشم می‌خورد.

مادر زمان شیر دادن درد احساس می‌کند.

برگرفته از اینجا